Deze training begeleiden van familiegesprekken is voor mij heel erg waardevol geweest. Drie intensieve dagen, waarbij theorie is afgewisseld met praktijkvoorbeelden en praktische oefeningen.

Mijn verwachting was dat ik technieken zou leren om een familiegesprek goed te begeleiden, maar ik heb zoveel meer geleerd. De training begon met waarnemen, mindfulness en kijken naar jezelf. Verrassend en zelfs een beetje geschrokken, want ik kwam toch niet voor mezelf hier?!
Uiteindelijk wel logisch, ik ben tenslotte mijn eigen instrument, dat ik inzet bij het begeleiden van gesprekken. Door bij mezelf stil te staan, weet ik waar ik sta en hoe ik mijn plek inneem. Professioneel betekent dat ik mijn grenzen aangeef. Soms kan ik het gesprek niet goed voeren, bijvoorbeeld als het probleem te dichtbij komt, of omdat ik merk dat er een bondje is tussen mij en een familielid. Dan vraag ik of een collega het over wil nemen.
Ik heb geleerd dat ik als professional ook mild naar mezelf mag zijn. Mieke is hierin mijn rolmodel geweest.

Onder andere door het maken van mijn genogram ben ik achter patronen gekomen die al generaties doorgaan. Ook heb ik ervaren wat mijn patronen in situaties zijn en dat ik bewust keuzes kan maken. Ik heb gezien hoe belangrijk je 'plek' in de familie is en wat voor gevolg het kan hebben als jouw plek verschuift. Door dit van mezelf te beseffen, zie ik dat dit ook geldt voor families met wie ik een gesprek voer.

Door deze training kan ik makkelijker en zonder oordeel het gesprek begeleiden. 'Die vervelende dochter' zie ik niet meer als 'vervelend', maar als dochter die binnen de familie een bepaalde rol en verleden heeft en daardoor op een bepaalde manier reageert. Dat is prima, zolang we met elkaar in gesprek zijn om de betreffende zorgsituatie voor alle betrokkenen zo draaglijk mogelijk te laten zijn.